Contact maken

Contact maken

Gastblog van Iris van der Wal, logopediste in het speciaal onderwijs

Ik was recent bij Nina in haar winkel, want ik had iets moois gezien. En dan bedoel ik niet voor de leerlingen waar ik mee werk, maar voor mezelf. Want ik speel zelf ook nog heel graag.

Glitters en kleuren: daar maak ik mijn innerlijke kind heel blij mee. En in dezelfde categorie zag ik een prachtige Sensory Bottle staan. Met lettertjes, beestjes en nog meer dingetjes erin. 

Bij mij werkt dat onmiddellijk inspirerend, ik zie meteen een paar kinderen voor me met wie ik die fles kan gebruiken om contact te maken. Samen verwonderen over de inhoud: geluid maken, figuurtjes zoeken, letters zien, korte verhaaltjes bedenken.

Gebaren of woorden koppelen aan die waarnemingen. Ik heb er lol in om zoveel mogelijk toepassingen te bedenken bij materiaal of juist iets te laten ontstaan doordat het kind gaat ontdekken.

Zo heb ik een leerling die nog weinig gericht is op de ander. Ik heb moeite met in beeld verschijnen bij hem. Sinds we hebben ontdekt dat hij bewegen heel leuk vindt, sluit ik tijdens de logopedie daarbij aan en speel met hem in de gymzaal. Ik volg zijn interesse en kijk of ik soms even iets kan toevoegen waardoor hij me waarneemt.

Prikkelend materiaal is dan helpend, dus ik zie nu al voor me hoe ik die Sensory Bottle kan inzetten om zijn aandacht te richten. Hoe we samen de fles ontdekken. En we vanuit dat contact elkaar letterlijk en figuurlijk gaan zien. Ik kan dus niet wachten om dit te gaan onderzoeken!

Contact maken lijkt vaak zo makkelijk maar de ander werkelijk zien en volgen blijkt nog niet zo eenvoudig. Ik kan er heel hard voor gaan werken om het kind mee te krijgen in mijn spelidee… of juist in de achterover leunende rol gaan zitten, iets aanbieden en afwachten wat het kind zelf gaat doen. Mijn ervaring is dat het laatste het beste werkt, zeker met jonge kinderen. 

Wil je hier meer over weten? Dan lees ik het graag, via Nina of mijn eigen Insta-pagina.

Groetjes, Iris